La  communauté suisse-iranienne compte parmi elle – en personne de Dr. Nasseruddin Parvin –  le spécialiste le plus reconnu du pays dans le domaine de l’histoire du journalisme en Iran et d’autres pays de la langue persan. Parmi ses nombreux ouvrages portants sur l’histoire contemporaine d’Iran (pour une liste exhaustive entrer ICI) ses deux volumes sur ce sujet comporte une valeur académique inestimable.

 

تاریخ روزنامه نگاری ایرانیان و دیگر پارسی نویسان

ناصرالدین پروین (متولد خرداد۱۳۲۴خ در تهران)، پژوهشگر تاریخ معاصر و فضای فرهنگی ایرانیو تاریخ روزنامه نگاری فارسی است. وی دانش آموخته ی  رشته روزنامه‌نگاری دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگ تهران و علوم ارتباطی و جامعه‌شناسی سیاسی از دانشگاهای پاریس ۲ و ۱۰ تا پایه دکترا است. دکتر پروین پیش از انقلاب در مدرسه ی عالی رادیو تلویزیون  ایران تدریس می‌کرد سپس مقیم اروپا شد. در ژنو باسرمایه ی پرنس ابوالفتح محوی«بنیاد فرهنگی محوی» را که نخستین بنیاد برونمرزی ایرانیان مقیم خارج بود تأسیس کرد که پس از 14 سال به انگیزۀ دشواریهای مالی تعطیل شد. از کارهای عمده ی او در این موسسه، برگزاری هزارمین سال سرایش شاهنامه در دانشگاه کلن و هشتصدمین زادسال نظامی گنجه ای در دانشگاه لندن بود. پس از تعطیل بنیاد یاد شده، وی همکاریهایش را با دانشگاههای سوییس روماند و همچنین آرشیوکانتون وُ (Vaud) افزایش داد.پروین در مسیر پژوهش خود با دانشنامه ایرانیکا و با مجلات بخارا و ایرانشناسی و نشریه های علمی داخل ایران همکاریهای گسترده داشته است.